اعطا:
بی رونقی محوطه تئاتر شهر باعث ناامنی و ناایمنی است
سخنگوی شورای شهر تهران اظهار داشت: محوطه تئاتر شهر در روزهای کرونا، رها شده و این محوطه بی شباهت به یک فضای بی دفاع شهری نیست.
به گزارش مسیرساز به نقل از مهر، علی اعطا سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران، در جریان دویست و هفتاد و هشتمین جلسه شورای شهر تهران، در نطق قبل از دستور خود اظهار داشت: قلب تهران، نقطه تقاطع دو محور اصلی شمالی-جنوبی و شرقی-غربی آن است. یکی، خیابان ولیعصر، گسترده از جنوب تا به شمال. دیگری، خیابان انقلاب، گسترده از شرق تا غرب. تقاطع این دو خیابان اصلی شهر تهران، مکانی است با تاریخی یک صد ساله. جایی که امروز، یکی از ساختمان های بااهمیت شهر، یعنی ساختمان تئاتر شهر، در میانه فضای عمومی آن قرار گرفته است. وی افزود: محوطه تئاتر شهر، تاریخی صد ساله دارد. وقتی ناصرالدین شاه تصمیم گرفت تهران فتحعلی شاهی را گسترش دهد، راه اندازی حصار هشت ضلعی ناصری راه اندازی شد و چهارراه ولیعصر امروز در بخش شمال غربی محدوده شهر قرار گرفت. حد شمالی حصار ناصری را خندق شمالی تهران تشکیل می داد و در محل تئاتر شهر فعلی، خاک ریزی قرار گرفت که باروی حصار ناصری بر آن بنا شده بود. در اوایل قرن جدید دروازه های شهر تخریب شد و به شهردار وقت دستور داد شد این خندق را پر کنند و بعد از آن در محل فعلی تئاتر شهر، کافه بلدیه یا کافه شهرداری راه اندازی شد. در اواسط سالهای ۴۰ طراحی و راه اندازی تئاتر شهر در دستور قرار گرفت و این بنا در فضای عمومی گوشه جنوب شرقی تقاطع دو خیابان اصلی راه اندازی شد و بزودی پارکی در مجاورت آن در پیوستگی با محوطه تئاتر شهر طراحی و راه اندازی شد. نباید به گلایه های هنرمندان تئاتر بی توجه بود وی ضمن اشاره به اینکه سلسله وقایع صدساله را میتوان مرور کرد و به سال ۱۳۹۹ رسید. تصریح کرد: یعنی به سالی که، تصویر عمومی از این محوطه را چنین میتوان توصیف کرد: تئاتر شهری که در سال کرونا بی رونق رها شده است؛ مسجدی در جنوب تئاتر شهر با معماری چالش برانگیز که هنوز به بهره برداری نرسیده است؛ محوطه بی نظم و نابسامان تئاتر شهر، و پارکی با مجموعه ای از معضلات اجتماعی. وی تصریح کرد: حقیقت این است که مجموعه تئاتر شهر و محوطه آن وضعیت مناسبی ندارد. در هفته های اخیر گلایه هایی از جانب هنرمندان ارجمند تئاتر در انتقاد از وضعیت نامناسب محوطه تئاتر شهر مطرح گردیده است. چگونه میتوان دغدغه هنرمندان بعنوان اولین ذی نفعان این مجموعه را نادیده گرفت؟ تئاتر شهر، خانه اهالی تئاتر است و وقتی هنرمندان از فضای ناامن و ناایمن پیرامون این خانه از مدیریت شهری گلایه می کنند، نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود. وی افزود: اما در این میان نکات دیگری هم هست که نمی توان در جایگاه نمایندگی شهروندان آنرا نادیده گرفت. در هفته های اخیر، در بعضی رسانه ها مطالبی در ارتباط با لزوم ایجاد حائل فیزیکی میان محوطه تئاتر شهر و پیرامون آن مطرح گردیده است. بعضی از مدیران، در توجیه این سخن چنین استدلال می کنند که امنیت و ایمنی در محوطه پیرامون تئاتر شهر کاهش پیدا کرده است، پس باید این محوطه محصور شود. سخنگوی شورای شهر با اشاره به اینکه چنین مواضعی البته در سالهای پیش هم مطرح گردیده است و محوطه پیرامون تئاتر گرفتار صدمه هایی است و نمی گردد نافی آن شد. اظهار داشت: بعضی از رفتارهای ناهنجار که آنجا انجام می شود در شان آن نقطه از شهر نیست. از دیگر سو، مجموعه ای از رفتارها و اقدامات توسط برخی، تئاتر شهر بعنوان یک اثر ثبت شده در لیست ملی را در معرض تخریب قرار داده است و نمی توان نسبت به آن بی توجه ماند و صرفا نظاره گر بود. راهکار جداسازی نیست اعطا با طرح این پرسش که چه راهکاری میتوان اندیشید، اظهار داشت: این راهکار حتما جداسازی محوطه تئاتر شهر از شهر نیست. تئاتر شهر چنانکه از نامش پیداست، متعلق به شهر است و همین نکته که در مهم ترین تقاطع شهر که کانون و قلب فرهنگی، هنری و دانشگاهی شهر هم هست، چنین شخصیتی به آن داده است. وی افزود: امروز، پیداست که محوطه تئاتر شهر، رها شده است. تصویر غم انگیزی که از این ساختمان مهم شهر که معماری کم نظیری هم دارد، در روزهای کرونا، در کمال تأسف بی شباهت به ساختمان های متروک نبوده است. ساختمان ارجمند و پرخاطره تئاتر شهر بی رونق مانده است و محوطه پیرامون آن بی شباهت به یک فضای بی دفاع شهری نیست. سخنگوی شورای شهر اظهار داشت: روشن است وقتی فضای شهری بی رونق می شود، وقتی فضای شهری رها می ماند؛ ظرفیت های ناامنی و ناایمنی در آن افزایش می یابد و فضای بی دفاع شهری مفهومی جز آن ندارد. وی با یادآوری این نکته که در تیرماه گذشته که میدانگاه هفت تیر افتتاح می شد، و من یکی از سخنرانان مراسم بودم. اظهار داشت: در این مراسم گفتم میدان گاه هفت تیر، امشب افتتاح شده است. مبارک است. اما نگرانی اصلی من این است که امشب که مراسم افتتاح به پایان رسید و همه ما از اینجا رفتیم، از فردا اینجا چه خواهد شد؟ آیا مقرر است به حال خود رها شود و یا اینکه شهرداری باید برنامه روشنی برای مدیریت این فضای شهری داشته باشد؟ شهردار هم در سخنانشان این نکته را تایید کردند. نظام مدیریت و بهره برداری تدوین شود اعطا عنوان کرد: حقیقت این است که در سالهای اخیر، مجموعه مطالعاتی به منظور تهیه سند مدیریت و بهره برداری از فضاهای عمومی شهر انجام شده و در جلسات مختلفی ارائه شده است. هنوز روشن نیست که چرا همکاران ما در شهرداری تهران، بر اساس این مطالعات و هر آنچه که لازم است، نظام مدیریت و بهره برداری فضاهای عمومی در شهر را تبیین نمی کنند. وی بیان داشت: ایجاد حصار فیزیکی میان محوطه تئاتر شهر و فضای عمومی شهر، پیام نامناسبی به شهروندان می دهد. امکان دارد گفته شود این اقدام برای کنترل صدمه های اجتماعی و تأمین ایمنی و امنیت است. اما صحیح تر این است که تأمین ایمنی و امنیت این مجموعه از راه مدیریت فضای عمومی و رونق بخشی به آن و تعریف رویداد در آن صورت بگیرد. به عقیده عضو شورای شهر تهران حصارکشی، ارتباط شهروندان و هنرمندان را مخدوش می کند. دقت کنیم که اصلاً مکان یابی این ساختمان در این نقطه از شهر، و طراحی آن با این ایده که در یک فضای شهری واقع شود، پیام روشنی دارد. پیام آن این است که باید بین فضای شهری و شهروندان با هنر و اهالی هنر ارتباط مستمر وجود داشته باشد. ایجاد دیوار و حصار، چه به لحاظ کارکردی و چه به لحاظ نمادین، مخدوش کردن ارتباط شهروندان و اهالی هنر است. وی ادامه داد: تحلیل ذی نفعان بعد فراموش شده ما در تصمیمات سیاستی است. اینکه سنجه ما برای تحلیل نفع و زیان شهروندان در یک سیاست، تنها به بعضی از کاربران آن محدود شود، یعنی نادیده گرفتن بی شمار افرادی که نه میتوان و نه امکان دارد به تمامی آنان دسترسی پیدا کرده حتی آنها که شاید گذرشان مستمر و مدام به چهارراه ولیعصر نیفتد، اما در زیان محدودسازی عرصه عمومی آن شریک خواهند بود. ایجاد حصار فیزیکی با توجیه محافظت مخالف رویکرد و مرجعیت کلان سیاستگذاری این دوره و شعار «تهران، شهری برای همه» است. با نادیده گرفتن به نفع و زیان بخش مهمی از ذی نفعان شهر، نباید به روح عرصه عمومی شهر صدمه زد. بنابر اهمیت و لزوم یک تصمیم سیاستی، آثار نادیده گرفتن و طرد بخشی از ذی-نفعان تنوع خواهد بود. اعطا اظهار داشت: آنچه مرجع سیاستگذاری و رویکرد ما در اداره شهر است، طرد نکردن همه شهروندان در سیاست ها و اقدامات است. اصلی غیرقابل معامله و غیرقابل انکار که نمی توان به بهانه مطالعه و مطالبه تعداد کمی از ذی نفعان آنرا کم اهمیت جلوه داد. شهری برای همه، یعنی پاسداشت حقوق همه ذی نفعان در تمام وجوه سیاستی ما و نه انکار حق بسیاری به بهانه برخی سهل انگاری ها در مدیریت، بهره برداری و حفاظت آنچه بعنوان فضای شهری به همه شهروندان متعلق می باشد. وی افزود: محدوده چهارراه ولیعصر متعلق به همه شهروندان است، حتی کودکانی که هنوز به سن بهره بردن از ساحت هنر نرسیده اند. عضو شورای شهر با اشاره به اینکه فضای عمومی را باید مدیریت کرد و نمی گردد با توجیه ایمنی و امنیت در نخستین قدم به حصارکشی و دیوارکشی فکر کرد. اظهار داشت: رویکرد عمومی ما در شورا توسعه فضاهای شهری است. مصوبات شورای اسلامی شهر تهران در ارتباط با فضاهای شهری را اگر مرور نماییم، سیاست توسعه فضای عمومی شهر در آنها با جدیت دنبال شده است. وی افزود: ما در شورا، دسترسی آزادانه به فضاهای شهری را یکی از مصادیق حقوق شهروندان می دانیم و معتقدیم نباید این حق همگانی را از شهروندان سلب کرد و فضای عمومی شهر را محصور کرد. بخصوص در قلب فرهنگی هنری پایتخت، که در دهه های گذشته، در اختیار همه شهروندان و اهالی فرهنگ و هنر بوده است. این حق همگانی یعنی برخورداری از فضای عمومی شهر را نمی توان و نباید از شهروندان سلب کرد. اینجا کانونی است که در چند دهه اخیر همواره محل آمد و شد آزادانه همه شهروندان بی هیچ حد و مرز و بی هیچ تفکیک اجتماعی و گروهی و صنفی بوده است. اساساً خصوصیت فضاهای عمومی شهر چنین است که در آنها، طبقه بندی اجتماعی و تفکیک شهروندان اتفاق نمی افتد و زمینه تعاملات اجتماعی آزادانه همه شهروندان را فراهم می آورد. فضای عمومی شهر باید مدیریت شود، نه حصار کشی اعطا اظهار داشت: حالا در این مورد خاص یعنی محوطه پیرامون تئاتر شهر، با مجموع خصوصیت هایی که دارد، یعنی بعنوان مهم ترین مرکز اجرای تئاتر در کشور، بعنوان مجموعه پرارزش به لحاظ معماری و ثبت شده در لیست میراث ملی و بعنوان یک فضای شهری غیرقابل تفکیک از شهر، باید برنامه مدیریت و بهره برداری به سرعت تهیه شود و مسئولیت های هر دستگاه در آن مشخص شود و این برنامه مورد توافق همگان قرار بگیرد. وی ادامه داد: حیات بناهای عمومی، به یکپارچگی با شهر است. بنای عمومی را که عملکرد عمومی دارد، نمی توان از شهر جدا کرد. به ویژه، وقتی کاربری و عملکرد آن بنای عمومی از جنس هنر باشد، تنیده شدن آن در تار و پود شهر، لزوم بیشتری می یابد. این عضو شورای شهر ضمن اشاره به اینکه وقتی نظام مدیریت و بهره برداری روشنی وجود ندارد و مدیریت شهری مسئولیت خویش را در برابر چنین ماموریتی انجام نمی دهد، تصریح کرد: برای اصلاح این وضعیت اگر در گام اول به سراغ ایجاد مرز فیزیکی و حصار برویم، چنین اقدامی پیام اجتماعی مناسبی ندارد. گمان می کنم حتی کسانی آنرا پیامی سمبلیک به معنای جدایی هنرمندان از سایر شهروندان تعبیر کنند. وی ادامه داد: باید بگونه ای عرصه عمومی تئاتر شهر را مدیریت نماییم که مرزهای آن، نه در محوطه پیرامونی آن، بلکه منطبق بر مرزهای شهر باشد. اعطا خاطرنشان کرد: در دیماه سال جاری برخی از اهالی تئاتر در مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند و یکی از مطالبات اصلی آنها، رفع خسارت های ناشی از کرونا بود. در روزهای کرونا که عملاً هنر نمایش تعطیل شده است، طبیعی است که هنرمندان گرامی اهل تئاتر در مضیقه قرار می گیرند.، حالا در آستانه بهار، چرا از فضای عمومی تئاتر شهر برای اجرای تئاتر استفاده نشود؟ با برنامه ریزی و مدیریت اجرای تئاتر در فضای عمومی، حتما به میزان قابل توجهی این مجموعه امن و ایمن می شود و حتما شهروندان هم استقبال می کنند. حتما بافت اجتماعی این نقطه که قلب فرهنگی هنری شهر است، به وضعیت مناسبی برمی گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب