رئیس شورای استان تهران:
تداوم مهاجرت به تهران مساله كودكان كار را پررنگ تر می كند
مسیرساز: رئیس شورای استان تهران با اشاره به این كه با تداوم مهاجرت به تهران همچنان مساله كودكان كار پررنگ می ماند، اظهار داشت: استان تهران از نظر شاخص های توسعه ای نابرخوردار است.
به گزارش مسیرساز به نقل از مهر، الهام فخاری با حضور در«سمینار كودك آزاری در سكونت های فقیرنشین» اظهار داشت: كمیته اجتماعی، كمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران همیشه یكی از كمیته های مهم و با اخبار ویژه بوده و در ادوار گذشته خدمات و تلاش هایی به ثمر رسیده است، وی با اشاره به این كه مبحث كودكان یكی از محورهای كمیته اجتماعی بوده و همچنان هست، تصریح كرد: در كمیته اجتماعی مساله مهم كودكان كار و خیابان را دنبال كرده ایم. متاسفانه یكی از اقدام های ضربتی كه هر از چند گاهی نهادهای اجرایی انجام می دهند، جمع آوری كودكان كار است. پاییز امسال دوباره یكی از این طرح های ضربتی صورت گرفت كه تلاش كردم از ابزارهای قانونی (تذكرها در صحن و مصاحبه ها) كه در اختیار داشتم استفاده كنم و اعضای شورا سعی كردیم مدیریت شهری سنجیده تر، شایسته تر و با درنظر گرفتن همه جوانب اقدام نماید. فخاری با اشاره به گفتگوهای اجتماعی «تهران امید دارد» اظهار داشت: از سازمان های مردم نهاد فعال در حوزه كار كودك و كودكان كار انجمن های تخصصی در نشست ها و گفتگوی اجتماعی «تهران امید دارد» دعوت كردیم و دو جلسه پربار و گفتگو به بحث كودكان كار اختصاص دادیم و هم كسانی كه بخش اجرایی جمع آوری بچه ها را به عهده داشتند، هم در آن نشست بودند. گفتگو می تواند زمینه ساز رسیدن به وضعیت متعادل و نگاه مشترك باشد. سعی كردیم بر مبنای آن گفتگوها، بررسی پیشینه و اقدام های سازمان های مردم نهاد و دستگاه های دولتی به یك بسته سیاستی برسیم. وی با بیان این كه به نظر می رسد یكی از گام های مهم رسیدگی به نقصها قانونی و اصلاح قوانین حوزه كودكان بخصوص كودكان كار است، تصریح كرد: نمایندگان مجلس در مسیر خود روندهایی را دنبال می كنند. ما در شورای شهر در كمیته اجتماعی (با حساسیت همه اعضای شورای شهر در مورد كودكان كار) تلاش كردیم كاستی اجرایی را شناسایی نماییم. همه در مصاحبه ها، خودشان را دلسوز و همراه كودكان كار می بینند ولی هنوز در عمل شهر برای كودكان بخصوص كودكان كار بسیار خشن، پرخطر و مسئله ساز است. به نظر می رسد ما در تدوین برنامه های موثر مشكل داریم. بعنوان نهادهای قانونگذار و نظارتی چندبار و در چه موقعیتی با كودكان كار بعنوان جامعه هدف صحبت كردیم؟ اگر سازمان های مردم نهاد اثربخشی بیشتری دارند به علت گفتگوهایی است كه با كودكان كار داشته اند. نائب رئیس كمیسیون فرهنگی و اجتماعی با اشاره به این كه با عنایت به فرآیندهای كاری كه در شورای شهر داریم فكر كردیم یكی از نمودهای مهم بودجه باشد، اضافه كرد: امسال «بودجه» كلمه ای جنجالی برای دولت و شهرداری است. اما شهرداری برای نخستین بار بودجه را به صورت شفاف و قابل دسترسی در سایت شهرداری بارگزاری كرد. چند نفر از شما بحث كودكان كار را در بودجه شهرداری تهران خواندید؟ چقدر به صورت سازمان یافته بودجه را تحلیل كردید و بسته پیشنهادی فرستادید؟ این را بعنوان نقد حركت دهنده می خواهم بگویم كه همیشه منتظر دعوت ویژه نباشید و وقتی در اتاق های خاص باز می شود، شما هم كمك كنید. وی با بیان این كه در بودجه فكر كردیم كه توجه به فراموش شدگان باید به صورت خاص تر به ردیف ها بپردازیم تا به شكل كدپروژه ها دربیاید و در برنامه شهر گنجانده شود و بر اجرای آن نظارت داشته باشیم، تصریح كرد: برنامه عملیاتی ایستگاه های حمایت و پشتیبانی از كودكان كار را پیشنهاد دادیم. پیشنهاد من این بود كه درصدی از اعتبار سدمعبر را به مبحث كودكان كار و ساماندهی این ایستگاه ها اختصاص دهیم. اما برای ساماندهی دستفروشان از اعتبار سازمان سدمعبر برداشته شد و ممكن بود پیشنهاد كودكان كار با مخالفت صحن به علت محدودیت های هزینه ای روبرو شود. ما مبحث كودكان كار را در قالب كدپروژه با عنوان «ساماندهی كودكان و پشتیبانی از كودكان كار» از ردیف ۱۰۴۰۰ با عنوان «كنترل و كاهش صدمه های اجتماعی» و از شماره ردیف ۱۰۴۰۳ با عنوان «ساماندهی افراد در معرض صدمه و صدمه دیده اجتماعی» تعریف كردیم و تصریح كردیم ۲.۵درصد از اعتبار طرح به صورت خاص به ساماندهی شرایط كودكان كار اختصاص پیدا كند. شاید اقدام عملیاتی انقلابی در شهر نباشد. ولی یك اقدام بودجه ای تصریح كننده و شفاف است. به قول فخاری؛ طبق گفتگوهایی كه با سمن ها در گفتگوی اجتماعی «تهران امید دارد» داشتیم، اگر ایستگاه های حمایتی سه مرحله ای در شهر وجود داشت، ضرورتی به برخوردهای خشن و جنگ و گریز با كودكان كار نبود. به جای این كه پول مردم و امكانات شهرداری صرف برخورد فیزیكی با بچه ها شود، باید از ردیف های اینچنینی برای بهبود وضعیت استفاده گردد. كار مهمی كه پیش رو داریم. طراحی ایستگاه ها، انتخاب یك منطقه بعنوان پایلوت، مرتفع ساختن كاستی های احتمالی طرح و بهبود تعمیم پذیری آن در گستره های شهری، گام هایی است كه برای اثربخشی این طرح باید طی نماییم. رئیس كمیته اجتماعی شورای شهر تهران اظهار داشت: مهم این است كه از رویه انكار كاستی ها، مشكلات و مسئله ها دست برداریم و با جامعه، خودمان، تاریخ و داشته و نداشته هایمان صریح روبرو شویم و تاب و توان دیدن كاستی را افزایش بدهیم. باید شهامت خودبودن را بهبود بخشیم. شهامت خودبودن این نیست كه از خود یك قدرقدرت زیبا ترسیم نماییم، شهامت خودبودن یعنی بخش هایی كه دچار فقر، مسئله، ناكارآمدی، كودكان كار و خشونت خانگی هستند را واقعی ببینیم. تا وقتی نبینیم، زیر فرش ها پنهان نماییم و جلوی مشكلات پرده بكشیم، مسائل به صورت سازمان یافته حل نمی شوند. پدیده كودكان كار به جز اندك مكان هایی در دنیا، همه جا وجود دارد. ازاین رو این پدیده مختص ما نیست اما تجربه ما در بحث كودكان كار متفاوت، پیچیده و دشوارتر است. در شرایطی كه این پدیده را انكار نكنیم، مسئله را واقعی ببینیم، كودكان كار را بخشی از خود بدانیم، آنها را زائده شهری نبینیم و پس بزنیم كه در كارگاه ها پنهان شوند، می توان برای بهبود كیفیت زندگی آنها كاری انجام دهیم. این مورد پاك كردنی و اصل مسئله انكارشدنی نیست. پدیده ای به نام كودك كار و خیابان وجود دارد. وی با اشاره به این كه آنچه كه بیش از همه برای بچه ها خطرناك به نظر می رسد، تجربه ناامیدی مطلق است، تصریح كرد: ناامیدی مطلق فضای كاملا تاریكی است كه كودكان كار باور كنند هیچ دستی به سمت شان دراز نمی گردد و هیچ فردی به او نگاه نمی كند، مگر آن كه قصد سوءاستفاده و آزارگری داشته باشد. این مسئله مهمی است كه باید با توان افزایی، حمایت و پشتیبانی حل شود. اما با وجود همه شرایط بد و موارد خاص وحشتناكی كه با آن سر و كار داشتیم، در تهران نقاط قوت هم داریم. نهادهای شناخته شده و فعال با شبكه ملی، مراكز دانشگاه و مددكاری، دانش نظری و آگاهی در شهروندان تهرانی قابل توجه و یك سرمایه پرارزش است. با وجود تراكم رسانه آن هم در سطح ملی در تهران در كنار نشان دادن ناكامی، تلخی و مسئله اجتماعی موجود در شهر، باید برای آموزش، مهارت افزایی و همكاری های مدنی رسانه را به كار گرفت. رئیس شورای استان تهران با اشاره به این كه با تداوم مهاجرت به تهران همچنان مساله كودكان كار پررنگ می ماند، اضافه كرد: استان تهران از نظر شاخص های توسعه ای نابرخوردار است. برخی از جلوه های تهران شاید سبب شود فكر نماییم كه برخورداربودن تهران است كه منجر به مهاجرت می گردد. ولی ما در یك استان نابرخوردار زندگی می نماییم و اگر مقرر است توسعه و ساماندهی كودكان كار اتفاق بیفتد باید در مقیاس استان باشد. نباید زخمی را پنهان نماییم یا فكر نماییم كه مشكلی برطرف شده ولی آن صدمه به سمت شهرستان های تهران رانده شود. باید الگوهای سازمان های مردم نهاد در محیط زیست و زمینه های مختلف شهری و روستایی را به توان افزایی پیوند بزنیم. بخشی از خدمات و اقداماتی كه می توانیم بعنوان كار در كنار تحصیل تعریف نماییم و باعث ارتقا شبكه ارتباطی و روشن نگاه داشتن چراغ های امید برای آینده كودكان كار شود، را می گردد با استفاده از سمن ها و مراكز دانشگاهی در حوزه های دیگر فراهم نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب