یك كارشناس صنعت حمل ونقل هوایی:
سوخت هواپیما باید آزاد شود
به گزارش مسیرساز، یک کارشناس صنعت حمل و نقل هوایی با اعلان اینکه برای رشد صنعت حمل و نقل هوایی باید آزادسازی در قیمت و شبکه پروازی اتفاق بیفتد، اظهار داشت: ایرلاین ها باید خودرا با رقبای بین المللی مقایسه کنند که با وجود کیفیت مناسب، سوخت یارانه ای دریافت نمی کنند. ضمن این که بخش خصوصی در حوزه نرخها با دور زدن قانون کمتر گرفتار زیان می شود.
محمدرضا ابراهیم پور در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به تلاش ایرلاین ها برای افزایش قیمت بلیت هواپیما بیان کرد: قیمت بلیت هواپیما پایین است و باید افزایش پیدا کند اما سوخت هم باید آزاد شود و دیگر یارانه ای نباشد، در آن صورت دیگر انتظاری وجود ندارد که نرخها بصورت دستوری ارائه شود.
وی افزود: قبلا هم تایید شده بود که قیمت گذاری ایرلاین ها تابع قیمت گذاری دولت نیست و سال ۱۳۹۲ یک کارگروه جهت بررسی این مساله تشکیل شد و از سال ۱۳۹۴ قرار شد آزادسازی بصورت دومرحله ای رخ دهد. در مرحله اول بعد از آزادسازی، سقفی برای قیمت بلیت تعیین شد و قرار بود پس از شش ماه وارد فاز دو شود که تقریباً هم آزادسازی رخ داد و البته گاهی مردم شکایت می کردند که پیگیری می شد تا نرخها بصورت نامعقول نباشد.
این کارشناس صنعت هوایی بیان کرد: اثر این مساله را می توان در آمار تعداد مسافری که جابه جا شده مشاهده کرد. البته یک متغیر در این مساله موثر نیست. چون همان زمان در حوزه بین المللی اتفافات مشابه رخ می داد و پس از آن برجام اتفاق افتاد؛ اما از سال ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ پیش از این که آمریکا از برجام بیرون رود، هر ساله افزایش تعداد مسافر را داشتیم که لزوما همه هم به ناوگان برنمی گردد. بخشی به این برمی گردد که ایرلاین ها بواسطه این که قیمت آزاد شده بود و درآمد بیشتری داشتند، اهتمام می کردند صندلی بیشتری عرضه کنند و این موجب می شد مردم هم از این اتفاق بیشتر استقبال کنند.
ابراهیم پور با اشاره به مدیریت درآمد در ایرلاین ها بیان کرد: در دنیا همیشه چند صندلی را ایرلاین ها نگه می دارند برای مشتری های دقیقه نودی اما در ایران به سبب این که مدیریتی وجود ندارد و بواسطه قیمت گذاری دستوری اینطور نیست. دو حالت وجود دارد یک این که ایرلاین ابتدا قیمت را پایین می آورد چون صندلی زیاد است، حالت دیگر این که به سبب کمتر بودن عرضه از تقاضا، بلیت ها دست چارترکنندگان و نرخها بالاست که در ایران به این صورت است.
ایرلاین های بخش خصوصی قانون را دور می زنند
وی افزود: با توجه به این هم اکنون هیچ تفاوتی بین ایرلاین ها، صندلی و کترینگشان وجود ندارد. چون همه باید بلیت را به یک قیمت عرضه کنند و رقابتی ندارند. ضمن این که بخش خصوصی کار خودشان را می کنند و بواسطه آژانس ها و چارترکننده های بزرگ، قانون را دور می زنند و کمتر گرفتار زیان می شوند اما ایرلاین های دولتی فقط متضرر می شوند که ملزم به رعایت قیمت گذاری دستوری هستند.
بیشتر بخوانید ایرلاین ها اجازه افزایش قیمت بلیت هواپیما را ندارند هر هفته برای تامین هواپیما مذاکره می کنیم این کارشناس صنعت هوایی با اعلان اینکه در همه جای دنیا به این نتیجه رسیدند که برای رشد صنعت حمل و نقل هوایی، باید آزادسازی هم در قیمت و هم شبکه پروازی اتفاق بیفتد، اظهار داشت: یعنی دولت نباید تحمیل کند که یک ایرلاین در یک مسیر پروازی خاص پرواز بگذارد؛ با توجه به این باید نقش عدالت محوری و سرویس دادن به مناطق کم برخوردار را داشته باشد. یعنی اگر ایرلاینی به نقطه خاصی پرواز بگذارد، به ازای هر صندلی این هزینه را جبران کند تا ایرلاین هم متقاعد شود که به مناطق محروم پرواز کند.
ابراهیم پور افزود: این فرمی است که در سال ۱۳۹۴ طبق بررسی های انجام شده صورت گرفت، در آن صورت نارضایتی نخواهیم داشت و در نقاط محروم هم حمل و نقل هوایی رونق می گیرد. اما با وجود بررسی های انجام شده، چه زمانی برگشتیم به حالت قبل ؟ وقتی دلار سه برابر شد، موضوع ارز دولتی ۴۲۰۰ تومانی مطرح شده و ایرلاین ها هم گفتند بیش از نصف هزینه هایشان دلاری است و از دولت مطالبه ارز دولتی کردند. دولت هم باردیگر تصمیم به تعیین قیمت گرفت.
نقدینگی در ایرلاین ها می تواند موجب توسعه و افزایش ناوگان شود
وی اشاره کرد: اگر آن اتفاق نمی افتاد، الان گرفتار این شرایط نمی شدیم و دست ایرلاین ها بازتر بود و آنها می توانستند ناوگان را توسعه دهند و قطعاتی که بواسطه نبودن آنها گرفتار مشکل شدند را تامین کنند. البته یکی از اشکالات ایرلاین ها هم این است که بسیاری از قطعاتی که می تواند هواپیما را باردیگر راه بیندازد، در گمرک گیر کرده است. اما همین که نقدینگی دست ایرلاین ها باشد موجب می شود که آنها هم دنبال توسعه و افزایش تعداد ناوگان و صندلی باشند.
این کارشناس صنعت هوایی با اعلان اینکه ما درباره ی یک صنعت بین المللی صحبت می نماییم که با دنیا سروکار دارد، اظهار داشت: ایرلاین های داخلی ما پرواز ترکیه می گذارند و ایرلاین ترکی هم به ایران می آید. ایرلاین ترکی هواپیمای نو و سرویس بهتر دارد و سوختش دولتی نیست؛ اما ما بواسطه این که از آنها عقبیم به جهت اینکه سرویس دهی خودرا افزایش دهیم، قیمت پایین تر عرضه می نماییم که همیشه هم اتفاق نمی افتد.
ابراهیم پور افزود: از جانب دیگر مدهای دیگر حمل و نقل همچون ریلی و جاده ای به عنوان رقیب مطرح هستند. ایرلاین ها معتقدند اگر به حمل و نقل ریلی و جاده ای سوخت یارانه ای می دهند، صنعت هوایی هم باید سوخت یارانه ای دریافت کند. در صورتیکه مساله اصلی این است که این یک موضوع بین المللی است و ایرلاین ها باید خودرا با رقبای بین المللی مقایسه کنند که با وجود کیفیت مناسب، سوخت یارانه ای دریافت نمی کنند.
وی اشاره کرد: تجربه و سابقه تاریخی نشان میدهد که دولت باید حداقل مداخله را داشته باشد و تنظیم گری اش فقط برای این باشد که چارترکننده ها بازار را خراب نکنند. زمانی که بحث آزادسازی عنوان شد هم پیوستی داشت که در سایت سازمان هواپیمایی قرار گرفت به جهت اینکه ضوابطی برای پروازهای چارتری تعیین شود و همه ایرلاین ها نباید کلیه صندلی هایشان را به چارترکننده واگذار کنند.
این کارشناس صنعت هوایی افزود: حالا مداخله های دولت بواسطه این که خودش هم تخصص کافی را ندارد سبب شده که ایرلاین ها و چارترکنندگان از شرایط موجود سوءاستفاده کنند. بنا بر این هم الان درآمدهای غیرقانونی و بدون رضایت مردم در عرصه حمل و نقل هوایی اتفاق می افتد، چون بازار غیرشفاف است. درصورتی که اگر بازار شفاف شود، هم به نفع ایرلاین هاست، هم به نفع دولت که یارانه می دهد و بیش از همه مردم به عنوان مشتری های اصلی که از این صنعت استفاده می نمایند، منتفع می شوند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب